Friday 30 November 2012

Bu arada neler neler....

Marttan beri yazmamışım..İş değişikliği, ev değişikliği sanırım beni buralardan uzak tuttu... Yoruldum...

Sen sanıp, yanıldığım ilişkilerim oldu bu arada... İlişki dediysem denemelerim... Denedim.. Ama ne zaman sen olmadigini anladim, döndüm kaleme- evime...

Bir adamla taniştim. İyi ve hoştu.Nazik ve düşünceli görünüyordu başta... Fakat yılların tecrübesiyle olmaması gerekenleri iyi bilen bir ezberi vardır.Bir paket oluşturmuş tüm bunlardan... Nazik, nezakatli, düşünceli... İlk etkilenişim güzeldi, sonrasında birşey var, iyi hoş ama içim dur diyor diye diye kendime kizmalarimla gecti. Sonra sonra içindeki kadın öfkesi çıkmaya başladı. Çok titizdi. Öyle böyle değil... Oturduğun bankı mendille silecek cinsten... Evine asla ayakkabıyla girilmiyor. Beyaz ince kilimi her hafta yıkanıp, ütüleniyordu. Sıkıcıydı.Ben inadına pasaklılık yapmak, onun bu tutumlarının ne kadar aşılabilir olduğunu anlamak istiyordum. O devamli bunların aşılabilir olduğunu söyleyip, arkamdan çaktırmadan topluyor, temizliyordu. Bu titizlik beni bezdirdi yer yer..Ama devamlı kendime " bir insan titiz olabilir, abartma neden arıyorsun" dedim durdum. Demez olaydım...
Bozy'nin tüyleri mi dert olmadı, kirli arabam mi, sokaktaki kediyi sevdin elini yıkalar mı? Ayh dedim, o kadar güzel birsey yasayabiliriz ki, herseyi mahvediyor bu uyarılar... Son nokta, kadin genellemeleriyle çıktı. Ailesine düşkündü ve aslında aile görevleri bir çocuktan fazlaydı. Tüm bunları erkeklik sanıyordu. Eski eşine ve tüm kadınlara kızgındı. Ama buna ragmen cok sevilmek istiyordu, beni deniyordu aklı sıra... Kavga ettim.. Hesaplarindan, titizliginden bunalarak...Bir ilişki ilk başlarken bu kadar matematik ve veri toplamaz... Sadece aşık olursun... Mutlu olursun..Yolun açık olsun diyerek koptuk.

İkinci denemem eski arkadaslarimdan biriydi.Beyaz tenli, güzel yüzlü bir adam... Çocuk adam..saf naif ılımlı... Yanında cadilik yapamiyordum. Okadar iyi bir enerjisi vardı ki... Fakat o da uzun bir gecenin ardından bir hafta aramadı. Bombok oldum. İlişkide endişe istemiyordum.Zaten bir beklentimde yoktu. İnsan gibi davranılmak, samimi ve dürüst bir iletişim dışında... Yengeç erkeğiydi.Annesi ariyinca yanimdan uzaklaşiyordu. Yalniz yaşamaya başlamadan önce annesiyle oturdugunu ve maaşını ona verip, harclık aldigini anlatti. Amanin dedim. Anne ilişkisi zor birşey... Bunun olasi yansımalarıyla nasil ugrasirim... Zaten mıknatıs gibi yaklaştığı gibi, kaçıyordu alanımdan... Sonra özür diliyor, ne değerli biri olduğumu söyleyip duruyordu. Tamam dedim, sorun yok arkadaş kalalım...

Böyleydi son aylar...Denememiş olmak istemedim... Olur ya demeden akışa biraktim kendimi... Saklamadan, bekleyen olmaktan öteye hareket ettim biraz.... İlişki denen şey akar... hala bunu söylüyorum... Ne bu -ne de buydu... İlişki olsun diye oldurma olurdu bunlar..Şimdi yine yalnız tek tabancayim.

Dua ediyorum her gece... Ne zaman senden vazgecsem geleceksin biliyorum.Fakat kalbimde, icimin en derinlerindeki varligin her daim yanimda, nasil vazgecmek olacak o bilmiyorum...

her gün biraz daha yaklasiyoruzdur umarim..
umuyorum.... sevgiyle, kocaman sarildim sana...