11/ Son Cuması 2011'in..

Bitti, gidiyor... Ne zor bir 2011 di benim için... bazen 2.sayfa haberlerinde çıkan cinnet halleri haberleri vardır ya. Şaşiririz, nasıl yapar deriz...Ben o hali biraz anladim bu yıl. Kimsenin canına-malına kastetmedim. Asil bir şekildeydi delirmemde. Kendimeydi. Kendimleydi. Bu yıl, kafam, düşüncem, iç sıkıntım dursun diye oturduğum yerde sallandım bazen..Bazen " Tanrım ne yapacaksan yap beni" dedigim oldu. Çok zor günlerdi. Bir kayıp yoktu tüm bunu yaşarken, şükürler olsun.Tanrım vermesin öyle acıyı... Ama içimdeki tüm korkuların ayyuka çıkıp, midemden boğazıma vardığı, beni konuşamaz, hareket edemez bıraktığı bir zamandı. Bağırdım olmadı, çok ağladım olmadı, sustum olmadı. En sonunda bir güçle çıktım, burdayım şimdi. Arada yaşadığım flu bir dönem var.Midemin ağrıdığı, içimin yandığı, gözümün baktiği ama göremediği. O ara yaşamiyor olabilirim. Yattım, işe gittim, geldim, yattım. Böyle geçti 10 ay. Nefessiz, nefesimi unutarak... Şimdi iyiyim. Şifalandım sanki... Dostlarımın, ailemin sevgileriyle... ve belki de şimdi geriye dönüp baktığımda, küçükken, çocukken biz daha ne çok korkularla donatıldığımızı hissediyorum. Kısır döngüde o zamandan beri içimize yer etmiş korkuları yaşayıp duruyoruz. Bu yıl ben, o korkulardan geçtim. Koca bir kütle, ağır, siyah, bakamadığım, baksamda tir tir titrediğim o korku işte. İçinden geçtim. Yüreğim duracaksa dursun dedim. Geçtim. Bakiyorum şimdi, hafifim. Midem, kalbim hafif, ayaklarım dilim çözüldü. 2011 yordu beni. Ama ögretti, yaşama geri döndürdü. Zor, meşakatli bir yıldı. Bugün son Cuma günü.... Gidiyor.

Yarın hiçbirşey değişmeyecek. Öyle çocukça umutlarım yok. Ama 2012 güzel olacak biliyorum. Ben seninle yıllardır beklediğim bir buluşmayı yaşayacağım bu yıl...Ve SEVGİ'nin içinden geçip, tam ortasında AŞK'la kalacağım öyle...

İyi yıllar canım...İyi yıllar bize.....